سفارش همه یا هیچ (AON) چیست؟

در دنیای پرنوسان و سریع بازار ارزهای دیجیتال، معامله‌گران برای رسیدن به بهترین نتیجه در معاملات خود از استراتژی‌ها و ابزارهای مختلفی استفاده می‌کنند. یکی از این استراتژی‌های مهم که در میان تریدرهای حرفه‌ای بسیار محبوب است، سفارش همه یا هیچ (All or None یا به‌اختصار AON) است. این نوع سفارش به معامله‌گر اجازه می‌دهد که تنها زمانی معامله انجام شود که کل حجم دارایی مورد نظر در قیمت مشخص‌شده در دسترس باشد. این ویژگی برای کسانی که نمی‌خواهند به دلیل پر شدن جزئی سفارش خود دچار عدم تعادل در سبد سرمایه‌گذاری شوند، اهمیت زیادی دارد.
در این مقاله، از وبلاگ کیف پول من به بررسی دقیق مفهوم سفارش همه یا هیچ (AON)، کاربردها، مزایا و معایب آن در بازارهای ارز دیجیتال می‌پردازیم. همچنین با مقایسه آن با دیگر انواع سفارش‌ها مانند سفارشات FOK و سفارشات محدود، درک بهتری از این ابزار معاملاتی و کاربردهای آن در شرایط مختلف بازار خواهیم داشت. این اطلاعات می‌تواند به شما کمک کند تا با اطمینان بیشتری در معاملات خود تصمیم‌گیری کنید و استراتژی‌های معاملاتی مناسبی برای شرایط مختلف بازار انتخاب نمایید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال، شکلی از پول است که کاملاً به صورت الکترونیکی وجود دارد و هرگز به شکل فیزیکی در نمی‌آید. این نوع ارز برخلاف ارزهای سنتی، فقط در دنیای آنلاین و دیجیتال موجود است و به افراد اجازه می‌دهد تا به‌راحتی تراکنش‌های مالی را به‌صورت الکترونیکی انجام دهند. در سیستم‌های مالی مدرن، ارز دیجیتال به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فردی چون سرعت و سهولت در تراکنش‌ها، به بخش مهمی از اقتصاد تبدیل شده است. 
ارزهای دیجیتال، فرایند انتقال پول را در مقایسه با روش‌های سنتی بهبود می‌بخشند و امکان انتقال سریع‌تر و ارزان‌تر پول را به سراسر جهان فراهم می‌کنند. همچنین، این ارزها با استفاده از فناوری رمزنگاری، امنیت بالایی دارند و در برابر کنترل‌های خارجی مقاوم هستند. این استقلال مالی و امنیت، ارز دیجیتال را به گزینه‌ای جذاب برای کاربران و حتی برخی دولت‌ها تبدیل کرده است.
در حال حاضر، بسیاری از کشورها به‌دنبال معرفی ارزهای دیجیتال ملی خود هستند. برای مثال، بانک مرکزی سوئد در حال بررسی راه‌اندازی "کرون دیجیتال" است، و چین نیز آزمایش‌هایی را با نسخه دیجیتال یوان، تحت عنوان DC/EP، آغاز کرده است.
ارزهای دیجیتال همچنین شامل مفاهیم و اصطلاحات متعددی هستند؛ یکی از این اصطلاحات، "سفارش همه یا هیچ" است که در معاملات ارز دیجیتال به‌ کار می‌رود و به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر تراکنش‌های خود داشته باشند.

سفارش همه یا هیچ (AON) در معاملات ارز دیجیتال چیست؟

در دنیای ارزهای دیجیتال، یکی از اصطلاحات مهم در بخش سفارشات، سفارش "همه یا هیچ" (All or None) یا به‌اختصار AON است. این نوع سفارش به این معنی است که یک سفارش تنها زمانی اجرا می‌شود که کل مقدار تعیین‌شده در آن موجود و قابل معامله باشد. به عبارت دیگر، سفارش تنها در صورتی به مرحله اجرا می‌رسد که تمام حجم مورد نیاز خرید یا فروش به‌صورت یک‌جا انجام شود؛ در غیر این صورت سفارش به حالت تعلیق باقی می‌ماند و به‌صورت ناقص اجرا نخواهد شد.
برای مثال، اگر فردی بخواهد 200 واحد از یک ارز دیجیتال را به قیمت مشخصی خریداری کند و این سفارش را به‌صورت AON ثبت کند، خرید انجام نمی‌شود مگر آنکه کل 200 واحد با همان قیمت مشخص و به‌صورت یکجا موجود و قابل خرید باشد. این ویژگی کمک می‌کند که قیمت سفارش‌شده ثابت بماند و از نوسانات قیمت در معاملات ناقص جلوگیری شود.

انواع دیگر سفارشات در معاملات ارز دیجیتال

علاوه بر سفارش همه یا هیچ، انواع دیگری از سفارشات وجود دارند که بسته به نیاز و استراتژی معامله‌گران مورد استفاده قرار می‌گیرند. هرکدام از این سفارشات کاربرد خاص خود را دارند و در شرایط مختلف بازار به‌کار گرفته می‌شوند.

1. سفارش بازار (Market Order): سفارش بازار، سفارش خرید یا فروش دارایی به بهترین قیمت فعلی بازار است. این نوع سفارش بلافاصله اجرا می‌شود و برای معامله‌گرانی مناسب است که می‌خواهند سریع وارد بازار شوند. اما باید توجه داشت که قیمت نهایی ممکن است با قیمت لحظه‌ای متفاوت باشد، چرا که در بازارهای پرنوسان، تغییر قیمت می‌تواند لحظه‌ای اتفاق بیفتد.
2. سفارش محدود (Limit Order): سفارش محدود، سفارشی است که معامله‌گر در آن قیمت خاصی را برای خرید یا فروش مشخص می‌کند. در سفارش محدود، تنها در صورتی که قیمت به سطح تعیین‌شده برسد، سفارش اجرا می‌شود. به‌عنوان مثال، اگر معامله‌گر بخواهد ارز دیجیتال ABC را فقط در قیمت 10 دلار یا کمتر بخرد، سفارش تنها در صورتی که قیمت به این سطح برسد فعال خواهد شد.
3. سفارش توقف (Stop Order): سفارش توقف به معنای تعیین قیمتی است که پس از رسیدن به آن، سفارش تبدیل به سفارش بازار می‌شود. این نوع سفارش اغلب برای محدود کردن ضرر یا محافظت از سود استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر قیمت دارایی به سطح مشخصی سقوط کند، این سفارش به‌طور خودکار به فروش می‌رود تا از زیان بیشتر جلوگیری کند.
4. سفارش توقف-محدود (Stop-Limit Order): این نوع سفارش، ترکیبی از ویژگی‌های سفارش توقف و سفارش محدود است. زمانی که قیمت به سطح توقف برسد، سفارش به یک سفارش محدود تبدیل می‌شود و تنها در صورت وجود قیمت مشخص‌شده یا بهتر اجرا می‌شود. این ویژگی به معامله‌گران کمک می‌کند تا از نوسانات غیرمنتظره جلوگیری کنند و کنترل بیشتری بر قیمت نهایی سفارش خود داشته باشند.

مزایای استفاده از سفارش همه یا هیچ (AON)

استفاده از سفارش AON به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که از اجرای ناقص سفارش جلوگیری کرده و از یکپارچگی قیمت مطمئن شوند. این نوع سفارش به‌ویژه در مواقعی که حجم زیادی از دارایی خریداری یا فروخته می‌شود، اهمیت پیدا می‌کند. همچنین، سفارش AON برای کسانی که به دنبال مدیریت سرمایه و کنترل بیشتر در معاملات خود هستند، گزینه مناسبی به حساب می‌آید.

اهمیت سفارشات در بازار ارزهای دیجیتال

درک و استفاده از انواع مختلف سفارشات، برای موفقیت در بازار ارزهای دیجیتال حیاتی است. با استفاده صحیح از سفارشات، معامله‌گران می‌توانند از تغییرات ناگهانی قیمت جلوگیری کنند، استراتژی‌های معاملاتی خود را بهبود بخشند و سرمایه خود را به‌صورت هوشمندانه مدیریت کنند.
بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوسانات زیاد و فعالیت شبانه‌روزی، نیازمند استراتژی‌ها و ابزارهای متنوعی برای کنترل ریسک و بهینه‌سازی سود است.

مقایسه سفارش همه یا هیچ (AON) و سفارش اجرا یا لغو (FOK) در معاملات ارز دیجیتال

در بازار ارزهای دیجیتال، سفارش‌ها انواع مختلفی دارند که هر کدام کاربرد و ویژگی‌های خاص خود را دارند. دو نوع سفارش پرکاربرد و شناخته‌شده، سفارش همه یا هیچ (All or None - AON) و سفارش اجرا یا لغو (Fill or Kill - FOK) هستند. این دو نوع سفارش، اگرچه در تلاش برای جلوگیری از اجرای جزئی مشابه هستند، اما از نظر شرایط زمانی و نحوه اجرا تفاوت‌هایی دارند که هر یک را برای موقعیت‌های مختلف در بازار مناسب می‌سازد.

تفاوت‌های کلیدی میان سفارش AON و FOK:

• زمان اجرا: سفارش AON می‌تواند مدت طولانی در حالت انتظار بماند تا حجم کامل فراهم شود؛ در حالی که سفارش FOK تنها یک فرصت کوتاه برای اجرا دارد و در صورت عدم تکمیل بلافاصله لغو می‌شود.
• ریسک تغییر قیمت: در سفارش AON، ریسک تغییرات قیمت بیشتر است زیرا مدت انتظار طولانی‌تر است و این می‌تواند به معامله‌ای نامطلوب منجر شود. در مقابل، سفارش FOK به دلیل اجرای فوری، کمترین ریسک تغییر قیمت را به همراه دارد.
• کاربرد در شرایط بازار: در بازارهای با نقدینگی بالا، سفارش AON منطقی‌تر است چرا که احتمال تطابق بیشتر است. اما در بازارهای ناپایدار و با نقدینگی کم، سفارش FOK می‌تواند انتخاب بهتری باشد تا از ضررهای ناشی از نوسانات بازار جلوگیری شود.

کدام سفارش مناسب‌تر است؟

انتخاب بین AON و FOK به شرایط بازار و نیاز معامله‌گر بستگی دارد. اگر معامله‌گر به دنبال حجم معاملات مشخص و قیمت ثابت است و محدودیت زمانی ندارد، سفارش AON می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. اما اگر نقدینگی بازار پایین است یا شرایط ناپایدار بوده و معامله‌گر نیاز به نتیجه سریع دارد، سفارش FOK بهتر عمل می‌کند.
در نتیجه، درک تفاوت‌ها و کاربردهای این دو نوع سفارش می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا در بازار ارزهای دیجیتال تصمیمات بهتری بگیرند و با انتخاب استراتژی مناسب، ریسک‌های معاملاتی خود را کاهش دهند.

مثالی از سفارش همه یا هیچ (AON) در بازار ارز دیجیتال

درک روش کار سفارش همه یا هیچ (AON) در شرایط خاص بازار، به‌ویژه در مواقع نوسان و کمبود نقدینگی، برای معامله‌گران ارز دیجیتال بسیار حیاتی است. فرض کنید سرمایه‌گذار X در بازاری با نقدینگی محدود و نوسانات بالا به دنبال خرید ارز دیجیتالY است. این سرمایه‌گذار تصمیم می‌گیرد از سفارش AON استفاده کند تا اطمینان یابد که تمام حجم مدنظرش تنها در صورتی خریداری می‌شود که شرایط به طور کامل فراهم باشد.
سرمایه‌گذار X می‌خواهد 200 واحد از ارز دیجیتال Y را با قیمت 2000 دلار برای هر واحد خریداری کند. با تنظیم این سفارش AON، معامله‌گر در انتظار فرصت مناسب برای خرید است، اما نکته کلیدی این است که این سفارش تنها در صورت وجود کل 200 واحد در قیمت تعیین‌شده فعال می‌شود.
حالا، تصور کنید که سفارش وارد بازار شده و یکی از فروشندگان پیشنهادی برای فروش ارز دیجیتال Y با قیمت 2000 دلار ارائه می‌دهد؛ اما این پیشنهاد تنها شامل 190 واحد است. در این حالت، سفارش AON سرمایه‌گذار X فعال نمی‌شود و در انتظار می‌ماند تا زمانی که کل 200 واحد با شرایط مطلوب در دسترس باشد
بعد از مدتی، پیشنهادی جدید وارد بازار می‌شود که 200 واحد از ارز Y را با قیمت 2005 دلار ارائه می‌دهد. در این شرایط، اجرای سفارش AON به این بستگی دارد که سرمایه‌گذار X قیمت بازار را بپذیرد یا به قیمت محدود شده 2000 دلار پایبند بماند. اگر سرمایه‌گذار تصمیم به استفاده از قیمت محدود داشته باشد، سفارش همچنان فعال نمی‌شود و منتظر باقی می‌ماند، اما اگر از قیمت بازار استفاده کند، سفارش بلافاصله با قیمت 2005 دلار انجام می‌شود.

سخن پایانی

در پایان، سفارش همه یا هیچ (AON) را می‌توان به‌عنوان ابزاری کاربردی برای معامله‌گرانی که خواهان دقت و کنترل بیشتری بر معاملات خود هستند، معرفی کرد. این نوع سفارش به تریدرها کمک می‌کند تا از اجرای ناقص معاملات جلوگیری کنند و تنها زمانی اقدام به خرید یا فروش نمایند که حجم دارایی مدنظر به‌طور کامل در دسترس باشد. این امر به‌ویژه در بازارهای با نقدینگی پایین یا نوسان بالا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، چرا که خطر تغییرات ناگهانی قیمت در این بازارها بیشتر است.
با وجود این، باید به محدودیت‌ها و چالش‌های سفارش AON نیز توجه داشت؛ به‌خصوص زمانی که زمان‌بندی و سرعت اجرا اهمیت زیادی پیدا می‌کند. به همین دلیل، سفارش همه یا هیچ بیشتر برای معامله‌گرانی مناسب است که تمایل دارند در عین حفظ ثبات قیمت، به حجم مشخصی از دارایی‌ها دسترسی پیدا کنند و محدودیتی در زمان اجرای سفارش ندارند. در نهایت، انتخاب استراتژی‌های معاملاتی همچون AON به اهداف و شرایط بازار بستگی دارد و می‌تواند در بهینه‌سازی سود و مدیریت ریسک به معامله‌گران کمک شایانی کند.