در سال ۲۰۲۵، دو روش اصلی برای کسب درآمد غیرفعال از رمزارزها بیشتر از همیشه مورد توجه قرار گرفتهاند: ماینینگ ابری و استیکینگ. هرچند هر دو بهعنوان شیوههایی برای ایجاد جریان درآمدی بدون نیاز به ترید مستقیم معرفی میشوند، اما در عمل تفاوتهای بنیادین دارند.
ماینینگ ابری چیست؟
ماینینگ ابری به کاربران اجازه میدهد بدون خرید دستگاههای گرانقیمت و بدون دردسرهای مربوط به نگهداری سختافزار، در فرآیند استخراج بیتکوین یا اتریوم سهیم شوند. در این روش، سرمایهگذار قراردادی از مراکز داده خریداری کرده و در ازای آن بخشی از توان پردازشی یا هشریت اجاره میکند. پاداش استخراج بهصورت روزانه و پس از کسر هزینههای خدمات و نگهداری پرداخت میشود.
در سال ۲۰۲۵، پلتفرمهایی مثل MiningToken، ECOS و NiceHash نقش اصلی را در بازار دارند. MiningToken با تمرکز بر انرژی تجدیدپذیر و الگوریتمهای هوش مصنوعی برای تخصیص هش، قراردادهای کوتاهمدت و منعطف ارائه میدهد. ECOS در منطقه اقتصادی آزاد ارمنستان فعالیت میکند و علاوه بر استخراج، خدمات کیف پول و محاسبهگر بازدهی نیز ارائه میدهد. NiceHash هم بهعنوان بازار آزاد توان پردازشی شناخته میشود.
بازدهی معمول ماینینگ ابری بین ۵ تا ۱۰ درصد در سال است. با این حال، طرحهای مشکوک و پرریسک نیز وجود دارند، بهویژه آنهایی که با XRP پیوند خورده و وعدههای غیرواقعی ۱۰۰ تا ۸۰۰ درصدی میدهند. همین مسئله باعث شده این حوزه همواره با ریسک کلاهبرداری همراه باشد.
استیکینگ چیست؟
استیکینگ به معنای قفلکردن توکنها برای مشارکت در امنیت شبکههای اثبات سهام است. در این فرآیند، کاربران یا خود نود اعتبارسنج اجرا میکنند یا توکنهایشان را به اعتبارسنجهای موجود واگذار میکنند و در مقابل، پاداش دریافت میکنند.
مزیت بزرگ استیکینگ، ثبات بیشتر در مقایسه با ماینینگ ابری است. بهعنوان مثال، اتریوم در سال ۲۰۲۵ حدود ۳ درصد سود سالانه ارائه میدهد، سولانا بین ۶ تا ۸ درصد، و سرویسهای استیکینگ نقدشونده مثل Marinade بازدهی ۱۰ تا ۱۲ درصدی دارند. در این مدل، توکنهای مشتقهای مثل stETH یا mSOL صادر میشوند که به کاربر امکان میدهد نقدینگی خود را حفظ کرده و همزمان سود بگیرد.
برخی شبکهها سود بیشتری میدهند؛ مثلاً کازماس تا ۱۸ درصد و نیر بین ۹ تا ۱۱ درصد بازده دارند. البته این شبکهها ریسک بیشتری از نظر نقدینگی و نوسان قیمت دارند.
مقایسه سود و ریسک
ماینینگ ابری سادهتر و برای مبتدیان مناسبتر است، اما بازدهی محدود و ریسک پلتفرم دارد. علاوه بر این، اصل سرمایه معمولاً تا پایان قرارداد قفل میماند. در مقابل، استیکینگ با وجود ریسکهایی مثل اسلشینگ (جریمه نودهای متخلف) یا کاهش قیمت توکن، درآمدی باثباتتر ایجاد میکند و گزینهای ترجیحی برای سرمایهگذاران نهادی و دوستدار محیطزیست محسوب میشود.
ماینینگ ابری همچنان به انرژیبر بودن استخراج بیتکوین وابسته است، در حالی که استیکینگ به دلیل مدل اثبات سهام، مصرف انرژی بهمراتب کمتری دارد و سازگارتر با محیطزیست است.
جمعبندی
انتخاب میان ماینینگ ابری و استیکینگ در سال ۲۰۲۵ به نوع سرمایهگذار بستگی دارد. افراد مبتدی ممکن است ماینینگ ابری را سادهتر بدانند، در حالی که سرمایهگذاران حرفهای و سازمانی بیشتر به استیکینگ اعتماد میکنند. در نهایت، تحمل ریسک، اهداف مالی و دیدگاه زیستمحیطی هر سرمایهگذار تعیین میکند کدام مسیر برای او سودآورتر خواهد بود.
* اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً برای اهداف اطلاعاتی و آموزشی است و نباید به عنوان مشاوره مالی، سرمایهگذاری یا حقوقی تلقی شود. ما توصیه میکنیم قبل از انجام هر گونه سرمایهگذاری، تحقیقات مستقل انجام دهید و با یک مشاور مالی یا حقوقی مشورت کنید.
