در دنیای دیجیتال، امنیت و حریم خصوصی دو مؤلفه حیاتی در تعاملات آنلاین محسوب میشوند. کاربران روزانه در حال انجام تراکنشهای مختلفی هستند که برخی از آنها نیازمند امضا و تأیید هویت هستند. اما آیا همیشه باید محتوای یک سند یا تراکنش را پیش از امضا مشاهده کرد؟
اینجاست که مفهومی به نام امضای کور (Blind Signing) وارد میشود. این فناوری به کاربران اجازه میدهد بدون دیدن جزئیات یک قرارداد یا تراکنش، آن را امضا کنند. اگرچه این روش در برخی موارد مزایایی مانند افزایش حریم خصوصی دارد، اما در صورت استفاده نادرست میتواند منجر به سواستفاده و خطرات امنیتی شود. در این مقاله از بلاگ کیف پول من بررسی خواهیم کرد که امضای کور چیست، چگونه کار میکند، چه مزایا و معایبی دارد و در چه شرایطی باید با احتیاط از آن استفاده کرد.
امضای کور (Blind Signing) چیست؟
امضای کور (Blind Signing) یک روش رمزنگاری است که به کاربران اجازه میدهد بدون مشاهده محتوای یک قرارداد یا تراکنش، آن را امضا کنند. این مفهوم ابتدا در دنیای فیزیکی و اسناد کاغذی مطرح شد و سپس در حوزه دیجیتال برای افزایش امنیت و حریم خصوصی به کار گرفته شد.
در دنیای واقعی، هر قراردادی که امضا میکنیم نشاندهنده پذیرش شرایط آن است؛ چه یک قرارداد کاری باشد که شما را متعهد به ساعات مشخصی از کار کند، یا یک اشتراک ماهانه که نیازمند پرداخت منظم است. اما در امضای کور، فرد امضاکننده بدون آگاهی از جزئیات سند، اعتبار آن را تأیید میکند.
این تکنیک در بلاکچین و ارزهای دیجیتال اهمیت زیادی دارد، زیرا به کاربران امکان میدهد تراکنشها را بدون افشای اطلاعات حساس انجام دهند. اما باید با احتیاط از آن استفاده کرد، چرا که امکان سواستفاده توسط افراد سودجو وجود دارد.
امضای دیجیتال در قراردادهای هوشمند
با گسترش فناوری بلاکچین، بسیاری از قراردادهای سنتی جای خود را به قراردادهای دیجیتال دادهاند. پلتفرمهای غیرمتمرکز (DApps)، توکنهای غیرقابل تعویض (NFTs) و سیستمهای مالی غیرمتمرکز (DeFi) همگی به امضاهای دیجیتالی متکی هستند تا معاملات را ایمن و معتبر کنند. اما چالش اصلی زمانی پیش میآید که کاربران بدون مشاهده محتوای قرارداد، آن را امضا میکنند.
تصور کنید که قصد دریافت وام از یک پلتفرم غیرمتمرکز را دارید. در این فرآیند، شما با استفاده از کلید خصوصی کیف پول خود، قرارداد هوشمندی را امضا میکنید که متعهد میشوید اقساط را بهموقع بازپرداخت کنید. اما اگر نتوانید جزئیات این قرارداد را مشاهده کنید چه اتفاقی میافتد؟
مشکل اصلی اینجاست که قراردادهای هوشمند به زبان برنامهنویسی نوشته شدهاند و کیف پولهای دیجیتالی هنوز قادر به نمایش تمام جزئیات آنها بهصورت قابل فهم برای کاربران نیستند. به همین دلیل، در برخی موارد، کاربران ممکن است بدون اطلاع دقیق از محتوای تراکنش، آن را امضا کنند. این مسئله نشان میدهد که توسعهدهندگان کیف پولهای دیجیتالی باید راهکارهایی برای شفافسازی و نمایش اطلاعات قراردادهای هوشمند به کاربران ارائه دهند تا از ریسکهای احتمالی جلوگیری شود.
چالشهای امنیتی امضای کور در بلاکچین و استفاده از کیف پول سخت افزاری
امضای تراکنشهای بلاکچینی بدون مشاهده دقیق جزئیات، یک خطر بزرگ برای کاربران ارزهای دیجیتال محسوب میشود. این فرآیند که به "امضای کور" معروف است، زمانی رخ میدهد که کاربر بدون بررسی کامل محتوا، تراکنش را تأیید کند. در چنین شرایطی، خطر هک شدن یا نمایش اطلاعات جعلی افزایش مییابد.
به عنوان مثال، هنگام استفاده از کیف پولهای نرمافزاری، صفحه نمایش دستگاه شما میتواند در معرض حملات سایبری قرار گیرد. این یعنی ممکن است بدون اطلاع، یک قرارداد مخرب را امضا کرده و داراییهای خود را به خطر بیندازید.
برای جلوگیری از این مسئله، استفاده از کیف پولهای سختافزاری مانند Ledger Nano توصیه میشود. این کیف پولها اطلاعات تراکنش را بهصورت مستقل نمایش داده و به کاربران امکان میدهند تا قبل از امضا، جزئیات را در محیطی امن بررسی کنند. چنین رویکردی باعث افزایش امنیت و کاهش احتمال کلاهبرداری در دنیای بلاکچین میشود.
امنیت کیف پول سختافزاری و چالش امضای کور
کیف پولهای سختافزاری به عنوان یک راهکار امن برای ذخیره و مدیریت داراییهای دیجیتال شناخته میشوند. این دستگاهها با نمایش جزئیات دقیق تراکنشها روی صفحهنمایش داخلی خود، از وقوع حملات سایبری جلوگیری میکنند. اما این امنیت زمانی معنا دارد که تمام اطلاعات قرارداد هوشمند بهدرستی در دسترس باشد.
در بسیاری از موارد، کیف پولهای نرمافزاری که واسطه اتصال به DAppها هستند، نمیتوانند تمام جزئیات یک قرارداد را استخراج و نمایش دهند. این محدودیت باعث میشود که حتی هنگام استفاده از کیف پول سختافزاری، تمام اطلاعات بهصورت کامل روی صفحه نمایش داده نشود. در چنین شرایطی، دستگاه فقط پیامهایی مانند "Data Present" را نشان میدهد، بدون آنکه نوع قرارداد، مبلغ انتقال یا آدرس دریافتکننده مشخص باشد.
این وضعیت کاربر را مجبور میکند که تراکنش را صرفاً بر اساس اعتماد تأیید کند، که همان امضای کور (Blind Signing) محسوب میشود. اگرچه این روش پرخطر به نظر میرسد، اما بسیاری از کاربران بدون آگاهی از این موضوع، در معاملات خود به آن تن میدهند. درست مانند زمانی که بدون خواندن شرایط یک قرارداد، آن را امضا میکنیم. برای کاهش این ریسک، همیشه باید از کیف پولهایی استفاده کرد که بیشترین جزئیات ممکن را نمایش میدهند و امکان تأیید آگاهانه تراکنشها را فراهم میکنند.
امضای کور؛ دریچهای برای کلاهبرداریهای جدید در دنیای کریپتو
با رشد روزافزون ارزهای دیجیتال، آگاهی کاربران نسبت به امنیت داراییهایشان افزایش یافته است. اما کلاهبرداران نیز روشهای خود را بهروز میکنند. آنها دیگر به دنبال نفوذ مستقیم به کیف پولها نیستند، بلکه تلاش میکنند کاربران را متقاعد کنند که خودشان راه دسترسی را باز کنند.
یکی از روشهای رایج در این زمینه، سوءاستفاده از امضای کور (Blind Signing) است. این مسئله بهویژه در بازار NFT نمود بیشتری دارد. بسیاری از کاربران بدون بررسی کافی، در وبسایتهای نامعتبر اقدام به خرید NFT میکنند، در حالی که ممکن است تراکنشی که امضا میکنند، کاملاً متفاوت از چیزی باشد که انتظار دارند.
علاوه بر این، کلاهبرداری از طریق پیامهای خصوصی و شبکههای اجتماعی نیز در حال گسترش است. نمونهای از این روش را میتوان در Discord مشاهده کرد، جایی که کلاهبرداران خود را بهعنوان مدیران پلتفرمهای معتبر مانند OpenSea جا میزنند. آنها از کاربران میخواهند که یک تراکنش را در کیف پول سختافزاری خود بدون نمایش جزئیات قرارداد هوشمند امضا کنند. در حالی که در واقع این امضا به کلاهبرداران اجازه میدهد که داراییهای دیجیتال کاربر را سرقت کنند.
این اتفاق حتی برای کاربران با تجربه نیز ممکن است رخ دهد. امنیت در دنیای کریپتو فراتر از داشتن یک کیف پول سختافزاری است. بررسی دقیق تراکنشها، عدم اعتماد به پیامهای مشکوک و استفاده از پلتفرمهای معتبر، مهمترین گامهایی هستند که کاربران باید برای محافظت از داراییهای خود بردارند.
در دنیای ارزهای دیجیتال، اعتماد کافی نیست؛ تأیید کنید!
کلاهبرداریهای کریپتو اغلب بر پایه مهندسی اجتماعی بنا شدهاند، جایی که مهاجمان با ایجاد یک فضای ظاهراً امن، کاربران را ترغیب میکنند تا بدون بررسی کافی، اقدام به تأیید تراکنشها کنند.
بسیاری از کاربران به دام این ترفندها میافتند زیرا فکر میکنند با یک فرد معتبر یا یک پلتفرم قابل اعتماد در تعامل هستند. امضای کور (Blind Signing) دقیقاً یکی از نقاط ضعف این حوزه است که به مجرمان اجازه میدهد بدون اطلاع کامل کاربران، از آنها سوءاستفاده کنند.
با گسترش سریع فناوریهای بلاکچین، امضای کور به یک رویه معمول تبدیل شده است، اما همین مسئله فرصتی برای کلاهبرداران ایجاد کرده است. وقت آن رسیده که کاربران نسبت به این تهدیدات آگاهتر باشند و پلتفرمهای دیجیتال نیز مکانیزمهای امنیتی بهتری را برای محافظت از داراییهای کاربران ارائه دهند. در این فضا، اعتماد کافی نیست؛ همیشه قبل از امضا، تراکنش خود را تأیید کنید!
ایمنترین راه برای استفاده از اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (DAPPs)
برای تجربهای مطمئن در دنیای دیفای و اپلیکیشنهای غیرمتمرکز، استفاده از کیف پولهای سختافزاری که از امضای شفاف پشتیبانی میکنند، یک ضرورت است. برخلاف امضای کور که کاربران را در معرض خطرات امنیتی قرار میدهد، امضای شفاف امکان مشاهده و تأیید دقیق جزئیات تراکنش را فراهم میکند.
کیف پولهای پیشرفته مانند لجر (Ledger) با ارتقاهای جدید، قابلیت خواندن اطلاعات قراردادهای هوشمند را برای طیف وسیعی از DAPPها فراهم کردهاند. همچنین، دسترسی به اپلیکیشنهای غیرمتمرکز و سرویسهای دیفای از طریق کاتالوگ اختصاصی اپلیکیشنها در Ledger Live امکانپذیر شده است.
با استفاده از این فناوری، کاربران میتوانند بدون نگرانی از حملات فیشینگ و کلاهبرداریهای دیجیتالی، در اکوسیستمی امن به DAPPها متصل شده و با مشاهده کامل جزئیات، تراکنشهای خود را تأیید کنند.
چگونه امنیت خود را هنگام استفاده از DAPPها تضمین کنیم؟
در حالی که بسیاری از اپلیکیشنهای غیرمتمرکز با کیف پولهای سختافزاری مانند لجر سازگار شدهاند، ممکن است برخی از آنها هنوز به واسطههایی مانند کیف پولهای نرمافزاری نیاز داشته باشند. در این شرایط، کاربران ممکن است مجبور به انجام امضای کور شوند که میتواند خطرات امنیتی به همراه داشته باشد.
برای محافظت از داراییهای دیجیتال خود، چند اقدام ضروری را رعایت کنید:
- فقط از DAPPهای معتبر استفاده کنید. اگر نام اپلیکیشنی را نشنیدهاید، قبل از تعامل با آن، تحقیق کنید.
- در پیامهای خصوصی محتاط باشید. کلاهبرداران ممکن است از طریق رسانههای اجتماعی با شما تماس بگیرند و لینکهای مخرب ارسال کنند. هیچگاه روی لینکهای ناشناس کلیک نکنید.
- از کیف پول سختافزاری استفاده کنید. حتی اگر مجبور به استفاده از یک کیف پول نرمافزاری هستید، Ledger Nano همچنان میتواند کلیدهای خصوصی شما را آفلاین نگه دارد و امنیت تراکنشها را افزایش دهد.
- رمز عبور خود را فاش نکنید. اطلاعات ورود خود را در هیچ کیف پول نرمافزاری وارد نکنید و آن را در دستگاههای متصل به اینترنت ذخیره نکنید.
با رعایت این نکات، میتوانید خطرات مرتبط با DAPPهای ناسازگار را به حداقل برسانید و از امنیت حداکثری در معاملات دیجیتال برخوردار شوید.
چگونه قابلیت امضای کور را در کیف پول لجر برای اتریوم فعال کنیم؟
برای امضای برخی از تراکنشهای مرتبط با قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم، باید قابلیت امضای کور (Blind Signing) را در دستگاه Ledger فعال کنید. این ویژگی که قبلاً با نام Contract Data شناخته میشد، برای تعامل با اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (DAPPs) مانند MetaMask ضروری است.
چه زمانی به فعال کردن امضای کور نیاز داریم؟
- هنگام انجام تراکنشهای قراردادهای هوشمند، مانند مبادله توکنها در صرافیهای غیرمتمرکز (DEX)
- زمانی که از MetaMask برای اتصال به DAPPهای اتریوم استفاده میکنید.
- اگر از DAPPهایی استفاده میکنید که مستقیماً در Ledger Live یکپارچه نشدهاند.
آموزش فعال کردن امضای کور در لجر
- دستگاه Ledger را متصل و باز کنید.
- برنامه Ethereum (ETH) را اجرا کنید.
- وارد تنظیمات شوید. دکمه سمت راست را فشار دهید و برای تأیید، هر دو دکمه را بزنید.
- گزینه Blind Signing را پیدا کنید.
- برای فعالسازی، هر دو دکمه را فشار دهید. پیام "Enabled" نمایش داده میشود و تنظیمات اعمال میشوند.
نکات امنیتی هنگام استفاده از امضای کور
- امضای کور را فقط در صورت نیاز فعال کنید و پس از انجام تراکنشهای مربوطه، آن را غیرفعال کنید.
- پس از بهروزرسانی نرمافزار لجر یا برنامه Ethereum،این قابلیت بهطور خودکار غیرفعال خواهد شد و در صورت نیاز باید دوباره آن را فعال کنید.
- هرگز بدون بررسی کامل جزئیات تراکنش، Blind Signing را انجام ندهید تا از احتمال کلاهبرداری و دستکاری تراکنشها جلوگیری کنید.
با رعایت این مراحل، میتوانید با اطمینان از اپلیکیشنهای غیرمتمرکز اتریوم استفاده کنید و داراییهای دیجیتال خود را در برابر تهدیدات امنیتی محافظت نمایید.
سخن پایانی
امضای کور (Blind Signing) ابزاری است که امکان امضای تراکنشهای قراردادهای هوشمند را بدون مشاهده کامل جزئیات آنها فراهم میکند. این قابلیت در بسیاری از اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (DAPPs) مورد نیاز است، اما استفاده نادرست از آن میتواند خطرات امنیتی جدی به همراه داشته باشد. برای محافظت از داراییهای دیجیتال خود، همیشه قبل از امضای کور، منبع تراکنش را بررسی کنید،از پلتفرمهای معتبر استفاده کنید و در صورت عدم نیاز، این گزینه را غیرفعال کنید. با رعایت این اصول، میتوانید از فناوری بلاکچین بهصورت ایمن و مطمئن بهره ببرید.