در دنیای ارزهای دیجیتال، یکی از مفاهیم کلیدی که سرمایهگذاران و تحلیلگران باید به آن توجه داشته باشند، مفهوم "عرضه کل ارز دیجیتال" است. عرضه کل به مجموع تعداد واحدهای یک ارز دیجیتال اشاره دارد که در دسترس برای خرید، فروش و معامله هستند. این مفهوم نقش بسیار مهمی در تعیین ارزش بازار و شناخت پتانسیل رشد و کاهش یک رمز ارز دارد. عرضه کل، محدودیتها و ویژگیهای خاص هر ارز را تعیین کرده و میتواند تاثیر زیادی بر روی تصمیمات سرمایهگذاری و استراتژیهای تجاری در این بازار پرنوسان داشته باشد.
برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، عرضه محدودی دارند که باعث افزایش تقاضا و ارزش آنها در طول زمان میشود، در حالی که برخی دیگر ممکن است عرضه نامحدودی داشته باشند. در این مقاله از بلاگ کیف پول من به بررسی عرضه کل ارزهای دیجیتال مختلف، تاثیر آن بر قیمتها و نحوه تاثیرگذاری آن بر بازارهای مالی خواهیم پرداخت.
چرا درک مفهوم عرضه کل ارز دیجیتال مهم است؟
در بازار ارزهای دیجیتال، مفهوم "عرضه کل" یکی از اصول بنیادین است که سرمایهگذاران و تحلیلگران باید به آن توجه ویژهای داشته باشند. این مفهوم به تعداد کل واحدهای یک ارز دیجیتال که میتواند در دسترس باشد و در بازار در حال گردش است، اشاره دارد. عرضه کل نقش اساسی در تعیین ارزش بازار ارزهای دیجیتال ایفا میکند و تأثیرات مستقیمی بر قیمت و روندهای آینده آن دارد.
درک این مفهوم به شما کمک میکند تا بهتر متوجه شوید چرا برخی ارزها مانند بیتکوین ارزش زیادی دارند. این ارزها ویژگیهایی دارند که باعث میشود شما دقیقاً بدانید چه تعداد از این ارزها در حال حاضر در گردش هستند و چه تعداد در آینده به بازار وارد خواهند شد. یکی از دلایلی که باعث افزایش ارزش بیتکوین و ارزهای مشابه میشود، محدود بودن عرضه آنهاست. در مقایسه، برخی از ارزها عرضه نامحدودی دارند که این موضوع میتواند بهطور مستقیم بر ارزش و تقاضا برای آنها تأثیر بگذارد.
علاوه بر عرضه کل، مفاهیم دیگری همچون "عرضه در گردش" (Circulating Supply) و "حداکثر تأمین" (Max Supply) نیز وجود دارند که برای درک بهتر عرضه کل و تأثیر آن بر قیمت ارزها باید با آنها آشنا شوید. این مفاهیم به شما کمک میکنند تا دیدگاه جامعتری نسبت به وضعیت بازار و پتانسیلهای آن پیدا کنید.
عرضه کل ارز دیجیتال چیست؟
عرضه کل ارز دیجیتال یکی از مفاهیم اساسی است که برای درک بهتر ارزش بازار و تحلیل روند قیمتها در این حوزه بسیار اهمیت دارد. این مفهوم به تعداد توکنها یا واحدهای یک ارز دیجیتال که بهطور کلی در سیستم بلاک چین موجود است، اشاره دارد. عرضه کل شامل تمامی توکنهایی میشود که در گردش هستند و همچنین آنهایی که بهصورت موقت قفل شدهاند یا برای مقاصدی خاص مانند استیکینگ به کار گرفته میشوند. این عدد همچنین ممکن است توکنهایی را که هنوز وارد گردش بازار نشدهاند، دربرگیرد.
از آنجا که بسیاری از پروژههای ارز دیجیتال میتوانند در طول زمان تعداد بیشتری توکن تولید کنند، عرضه کل میتواند در آینده تغییر کند. با این حال، تعدادی از توکنها بهطور عمدی سوزانده میشوند تا از افزایش بیرویه عرضه و کاهش ارزش ارز جلوگیری شود. این فرآیند سوزاندن ارزهای دیجیتال باعث حفظ ارزش ارزهایی میشود که در حال حاضر در گردش هستند.
بهطور کلی، عرضه کل ممکن است با عرضه در گردش برابر یا کمتر از آن باشد. این موضوع میتواند باعث سردرگمی شود، زیرا اغلب افراد به اشتباه عرضه در گردش را با عرضه کل یا حتی عرضه حداکثر یکی میگیرند. درک این تفاوتها برای هر سرمایهگذار یا فرد علاقهمند به دنیای ارز دیجیتال بسیار ضروری است، زیرا تأثیر مستقیمی بر تحلیلهای بازار و تصمیمات سرمایهگذاری دارد.
چگونه عرضه کل ارز دیجیتال محاسبه میشود؟
محاسبه عرضه کل ارز دیجیتال فرآیند پیچیدهای است که برای درک دقیق وضعیت یک ارز در بازار ضروری است. برای محاسبه عرضه کل، ابتدا باید تعداد توکنهایی که در گردش هستند و در حال استفاده میباشند را بررسی کرد. سپس باید توکنهایی که به دلایلی مانند قفل شدن برای استیکینگ یا سوزانده شدن از بازار حذف شدهاند، از مجموع تعداد کل کسر شوند.
عرضه کل به صورت واقعی تنها شامل آن دسته از ارزهایی است که بهطور فعال در دسترس کاربران هستند و از آنها استفاده میشود. به این ترتیب، ارزهایی که بهطور عمدی سوزانده یا قفل شدهاند، از محاسبات عرضه کل حذف میشوند و تاثیری بر ارزش و تحلیلهای بازار ندارند. این محاسبه دقیق به تحلیلگران و سرمایهگذاران کمک میکند تا بتوانند با دقت بیشتری عرضه و تقاضا بازار یک ارز دیجیتال خاص را درک کرده و تصمیمات بهتری در زمینه خرید و فروش اتخاذ کنند.
عرضه در گردش ارز دیجیتال چیست؟
عرضه در گردش یکی از مفاهیم کلیدی در دنیای ارزهای دیجیتال است که به تعداد توکنهایی اشاره دارد که در بازار در حال حرکت و معامله هستند. این مقدار از توکنها معمولاً شامل ارزهایی میشود که استخراج شدهاند و در اختیار معاملهگران یا کاربران قرار دارند. به عبارت دیگر، عرضه در گردش نشاندهندهی تعداد توکنهایی است که بهطور فعال در بازار در دسترس قرار دارند.
این مقدار در طول زمان دستخوش تغییرات است. به عنوان مثال، وقتی یک ارز دیجیتال جدید استخراج میشود، عرضه در گردش آن ارز افزایش مییابد. برعکس، در صورتی که ارزهای دیجیتال سوزانده شوند یا به دلایلی از بازار خارج شوند، عرضه در گردش کاهش پیدا میکند. به این ترتیب، عرضه در گردش بهطور پیوسته در نوسان است و با توجه به معاملات و اقدامات مختلف در بازار، تغییر میکند. این شاخص برای تحلیلگران و سرمایهگذاران اهمیت زیادی دارد زیرا میتوانند از آن برای ارزیابی ارزش بازار یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. به طور خلاصه، عرضه در گردش بهطور مستقیم بر قیمت و تقاضا برای یک ارز دیجیتال تاثیر میگذارد و نشاندهندهی میزان دسترسی عموم به آن توکن است.
کاربرد عرضه در گردش در ارز دیجیتال و تفاوت آن با عرضه کل
یکی از موضوعات مهم در تحلیل ارزهای دیجیتال، تفاوت بین عرضه در گردش و عرضه کل است. عرضه در گردش، تعداد توکنهای فعال و در دسترس در بازار را نشان میدهد، در حالی که عرضه کل شامل تمامی توکنهایی است که برای آن ارز دیجیتال در نظر گرفته شدهاند، حتی اگر در حال حاضر در گردش نباشند. در بررسی ارزهای دیجیتال، بسیاری از معاملهگران ترجیح میدهند به جای توجه به عرضه کل، به عرضه در گردش توجه کنند. دلیل این انتخاب، کاربرد بیشتر عرضه در گردش در تعیین ارزش بازار ارز دیجیتال است.
عرضه در گردش به طور مستقیم بر قیمت و ارزش بازار ارز دیجیتال تأثیر میگذارد. زیرا توکنهای در گردش به راحتی قابل فروش و خرید ارزدیجیتال هستند و بنابراین تأثیر مستقیمتری روی تقاضا و قیمت دارند. به طور خاص، توکنهایی که قفل شدهاند و امکان فروش آنها در بازار عمومی وجود ندارد، نمیتوانند بر تغییرات قیمت تأثیر بگذارند. به همین دلیل است که تحلیلگران ترجیح میدهند به عرضه در گردش توجه کنند، چرا که این مقدار نشاندهنده توکنهایی است که در واقع قابلیت معامله دارند.
در واقع، مشابه با مفهوم سهام شناور عمومی در بازارهای سنتی، عرضه در گردش به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد یک ارز دیجیتال مورد استفاده قرار میگیرد. این امر باعث میشود که معاملهگران به جای تمرکز بر روی عرضه کل، بیشتر بر عرضه در گردش تمرکز کنند تا بتوانند تصویری دقیقتر از وضعیت بازار به دست آورند و تصمیمات بهتری بگیرند.
عرضه کل ارز دیجیتال و ارتباط آن با ترجیح زمانی در علم اقتصاد
در تحلیل بازار ارزهای دیجیتال، یکی از مفاهیم مهم که کمتر به آن توجه میشود، مفهوم "ترجیح زمانی" یا Time Preference است. این مفهوم در علم اقتصاد به تمایل افراد برای مصرف یا استفاده از داراییهای خود در زمان حال به جای آینده اشاره دارد. در مورد ارزهای دیجیتال، این امر به این معناست که ممکن است ارزهای دیجیتالی که امروز از نظر ارزش در اوج خود قرار دارند، در آینده با کاهش ارزش مواجه شوند.
عرضه کل ارز دیجیتال با این ایده مرتبط است که بسیاری از ارزهای دیجیتال به شکلی طراحی شدهاند که به حداکثر عرضه خود برسند و از آن نقطه فراتر نروند. برای مثال، بیتکوین یکی از ارزهای دیجیتالی است که به این ترتیب طراحی شده است. تعداد کل بیتکوینها محدود به ۲۱ میلیون واحد است و پس از رسیدن به این مقدار، هیچ بیتکوین جدیدی تولید نخواهد شد. این ویژگی باعث میشود که در آینده نه تنها تورم در این ارز نخواهیم داشت، بلکه عرضه ثابت و محدود آن میتواند موجب افزایش ارزش در دراز مدت شود.
در زمینه ترجیح زمانی، اگر افراد به این نتیجه برسند که ارز دیجیتال به دلیل محدودیت عرضه خود به یک دارایی باارزش تبدیل خواهد شد، تمایل بیشتری برای نگهداری و ذخیره آن در طول زمان خواهند داشت. این امر میتواند موجب کاهش عرضه در گردش و در نهایت افزایش ارزش آن در بازار شود. این همان رویکردی است که در طراحی بسیاری از ارزهای دیجیتال، به ویژه بیتکوین، مشاهده میشود.
سخن پایانی
در پایان، عرضه کل ارز دیجیتال یکی از مفاهیم کلیدی در ارزیابی وضعیت بازار ارزهای دیجیتال است که تأثیر زیادی بر تحلیل ارزش این داراییها دارد. درک دقیق از عرضه کل، عرضه در گردش و تفاوتهای بین آنها میتواند به معاملهگران و سرمایهگذاران کمک کند تا تصمیمات بهتری بگیرند. عرضه کل به عنوان محدودیت نهایتاً به تثبیت قیمت و حفظ ارزش ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین کمک میکند، در حالی که عرضه در گردش بر اساس تغییرات بازار و فرایندهای استخراج، به طور مداوم دستخوش تغییر است.
از آنجا که طراحی ارزهای دیجیتال به شکلی هدفمند صورت گرفته است، سرمایهگذاران باید به مسأله ترجیح زمانی توجه داشته باشند. در نهایت، توجه به این مفاهیم و تحلیل دقیق آنها میتواند مسیر موفقیت در بازار ارزهای دیجیتال را هموارتر کند.