تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست

بسیاری از مردم نسبت به ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین خوش بین هستند، اما مخالفان این بازار به یک نقص بزرگ در این رمزارزها اشاره می‌کنند و آن این است که استخراج ارز‌های دیجیتال و به خصوص بیت کوین بسیار انرژی‌بر است. این در حالی است که با وجود آگاهی افراد نسبت به اثراتی محیط زیستی استخراج رمزارزهایی مثل بیت‌کوین و اتریوم، همچنان انجام می‌گیرد. البته برخی روش‌ها برای به حداقل رساندن اثرات منفی بر روی محیط زیست وجود دارد، اما چندان مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. حال برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با اثرات ارزهای دیجیتال روی محیط زیست پیشنهاد می‌کنیم به خواندن این نوشته از کیف پول من ادامه دهید تا متوجه شوید چه مقدار انرژی توسط استخراج ارزهای دیجیتال مصرف می‌شود و به این طریق نسبت به اثرات زیست محیطی ارزهای دیجیتال در حال و آینده آگاه‌تر شوید.

مصرف انرژی ارزهای دیجیتال

هیچ روش مستقیمی برای محاسبه میزان انرژی مصرف شده برای استخراج بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال قابل استخراج وجود ندارد، اما رقم حدودی مصرف انرژی برای دستیابی به تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست را می‌توان از روی هش ریت شبکه و مصرف ریگ‌های استخراج تجاری در دسترس تخمین زد.

به عنوان مثال، مطابق تخمین شاخص مصرف برق بیت‌کوین کمبریج، بیت‌کوین ( BTC )، گسترده‌ترین شبکه ارز دیجیتال استخراج شده، تا به امروز حدود 85 تراوات ساعت (TWh) برق (0.38٪ مصرف برق جهانی) و حدود 218 TWh  انرژی (0.13٪) مصرف کرده است.

برآورد دیگری توسط Digiconomist، یک سایت تحلیلی ارزهای دیجیتال، این رقم را 130.3 تراوات ساعت بر اساس مصرف انرژی تا 9 ژوئیه 2022 ذکر کرده است. این رقم حدود 1455.8 کیلووات ساعت برق در هر تراکنش محاسبه می‌شود، یعنی همان مقدار برق مصرف شده توسط میانگین خانوار آمریکایی در بیش از 49.9 روز.

علاوه بر بیت کون، برای اتریوم ( ETH ) نیز تخمین زده شده است که بر اساس مصرف انرژی تا 9 جولای 2022، استخراج این ارز حدود 62.77 تراوات ساعت برق در سال مصرف می‌کند. به عبارتی میانگین تراکنش اتریوم به 163 کیلووات ساعت برق نیاز دارد.

با این وجود از زمانی که اتریوم گواهی ارتقای کار خود را در سپتامبر 2022 ارائه کرد، نیاز آن برای استخراج به انرژی الکتریکی به 0.01 تراوات ساعت در سال با تراکنش 0.03 کیلووات کاهش یافته ساعت یافته است.

لازم به ذکر است که تا به امروز بیش از 20000 ارز دیجیتال مختلف و بیش از 500 صرافی در سراسر جهان روی کار آمده‌اند؛ اما هیچ یک از گزارش‌ها یا محاسبات استفاده از انرژی ارزهای دیجیتال، انرژی مصرفی برای توسعه توکن‌های جدید یا مدیریت خدمات برای آن‌ها را در نظر نمی‌گیرد و تنها اطلاعات تخمینی دو ارز دیجیتال بیت کوین و اتریوم از نظر میزان مصرف انرژی و تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست در دست ما وجود دارد.

علاوه بر این ذکر این نکته هم حائز اهمیت است که مقدار انرژی مصرف شده توسط استخراج ارزهای دیجیتال در طول زمان متفاوت بوده و این انرژی مصرفی برحسب قیمت رمزارز استخراجی و پذیرش کاربران متفاوت خواهد بود.

به عبارتی دیگر استخراج ارزهای دیجیتال یک فرآیند رقابتی محسوب می‌شود و هر چه ارزش پاداش بلوک بیشتر شود، انگیزه‌ برای شروع استخراج نیز افزایش می‌یابد. همچنین هر چه قیمت ارزهای دیجیتال روند صعودی کسب کند، انرژی بیشتری توسط شبکه‌های کریپتو مصرف می‌شود و به این طریق تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست بیشتر از قبل می‌شود.

اثرات زیست محیطی استخراج ارزهای دیجیتال

محاسبه ردپای کربن دی اکسید در استخراج ارزهای دیجیتال پیچیده‌تر است. چراکه اگرچه سوخت‌های فسیلی منبع اصلی انرژی در اکثر کشورهای استخراج کننده رمزارزها هستند، اما با این حال تحت هر شرایطی استخراج‌ کنندگان همواره به دنبال ارزان‌ترین منابع انرژی برای کسب سود بیشتر هستند و این منابع می‌تواند جزو سوخت‌هایی غیر از سوخت‌های فسیلی باشد.

به گزارش و تخمین Digiconomist ، شبکه بیت کوین مسئول حدود 73 میلیون تن دی اکسید کربن در سال است که این رقم تقریبا برابر با مقدار دی اکسید کربن تولید شده توسط ترکمنستان است. براساس داده‌های منتشر شده تا سپتامبر 2022، اتریوم حدود 35.4 میلیون تن دی‌اکسید کربن از ابتدای استخراجش تولید کرده و پس از ارائه گواهی ارتقای فعالیت، رقم تولیدی دی اکسید کربن توسط استخراج این ارز دیجیتال به 0.01 میلیون تن کاهش یافته است. با این روند، تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست که در اینجا منظور ارز اتریوم است، به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است.

ضایعات الکترونیکی

استخراج ارزهای دیجیتال علاوه بر مصرف بالای انرژی و آسیب به محیط زیست با تولید کربن دی اکسید، ضایعات الکترونیکی قابل توجهی هم تولید می‌کند؛ زیرا سخت افزار استخراج به سرعت و در مدت زمان کمی منسوخ شده و کارایی خود را از دست می‌دهد.

این امر به ویژه در مورد ماینرهای مدار مجتمع ویژه برنامه (ASIC) صدق می‌کند. (این ماینرها ماشین‌های تخصصی هستند که برای استخراج محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال طراحی شده‌اند.) به گفته Digiconomist، شبکه بیت کوین در کنار مصرف انرژی بالا و تولید CO2، سالانه تقریبا 38 هزار تن زباله الکترونیکی نیز تولید می‌کند. رقمی که برای استخراج رمزارزها بالا است و از تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست آن هم از نوع آسیب زننده محسوب می‌شود.

کشورهایی که بیشترین مصرف انرژی در استخراج رمزارزها را دارند

گزارش محققان دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که بیشترین استخراج بیت کوین در ایالات متحده آمریکا، چین و قزاقستان انجام می‌شود. بر اساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، حدود 76 درصد از انرژی مصرف شده در چین از زغال سنگ و نفت خام تولید می‌شود.

مطلب پیشنهادی : قوانین ایران در مورد ارز دیجیتال

بر اساس داده‌های EIA در سال 2019، ایالات متحده آمریکا بیشتر برق خود را از طریق سوزاندن سوخت‌های فسیلی به دست می‌آرود. قزاقستان نیز با در دست داشتن سهم 13 درصدی از استخراج بیت کوین در جهان عمدتا از سوخت‌های فسیلی برای استخراج استفاده می‌کند. در نتیجه سه کشور ذکر شده در استخراج ارزهای دیجیتال به شدت وابسته به سوخت‌های فسیلی هستند و مسئولیت حدود 72 درصد از کل استخراج بیت‌کوین در جهان را دارند.  

ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست

برخی از ارزهای رمزپایه نیازمند انرژی بالا، تجهیزات ویژه و تولید ضایعات الکترونیکی زیادی هستند. از این نظر، برخی از آن‌ها دوستدار محیط زیست نیستند؛ اما در این چند سال اخیر برخی از ارزهای دیجیتال به واسطه منابع انرژی تجدیدپذیر استخراج شده‌اند که کمتر به محیط زیست آسیب می‌رسانند. این رمز ارزها شامل موارد زیر هستند:
•    چیا
•    کاردانو
•    نانو
•    IOTA

آیا استخراج ارزهای دیجیتال می‌تواند انرژی کمتری مصرف کند؟

ماینرهای ارزهای دیجیتال در مقیاس بزرگ اغلب در مکان‌هایی قرار می‌گیرند که این موقعیت‌های مکانی به انرژی مصرفی بالا و ارزان دسترسی دارند. اما در مقابل پردازش تراکنش‌های ارزهای دیجیتال و ضرب توکن‌های جدید نیازی به مصرف انرژی ندارد. اولین راه حلی که برای کاهش تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست به ذهن اکثریت ما خطور می‌کند، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر به جای منابع انرژی تجدیدناپذیر در روند استخراج ارزهای دیجیتال است.

روش اثبات سهام (PoS) برای اعتبارسنجی تراکنش‌های ارزهای دیجیتال و ضرب توکن‌های جدید، جایگزین دیگری برای استخراج ارز دیجیتال به روش اثبات کار و کاهش مصرف انرژی برای رسیدن به نتیجه کاهش تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست است؛ ابن روش از قدرت محاسباتی گسترده استفاده نمی‌کند و در عوض اختیار اعتبارسنجی تراکنش‌ها و راه‌اندازی شبکه رمزنگاری بر اساس مقدار ارز رمزنگاری‌شده‌ای اعطا می‌شود که اعتباردهنده آن را سهم ‌بندی کرده و یا با عدم فروش و مبادله موافقت کند.

روش‌های دیگر اعتبارسنجی مانند اثبات تاریخچه، اثبات زمان سپری شده، اثبات سوخت و اثبات ظرفیت نیز در حال توسعه هستند. در حالی که توسعه‌دهندگان اتریوم مکانیسم اثبات کار بلاک چین را کنار زده‌اند؛ این امر با برآوردهایی که خواستار کاهش 99.9 درصدی انتشار کربن دی اکسید هستند، صورت گرفته است؛ در حالی که چنین هدفی در جامعه بیت‌کوین وجود ندارد.

بنابراین طبق توضیحات ذکر شده در این بخش از نوشته کیف پول من، از آن جایی که بیت کوین همچنان محبوب‌ترین رمزارز به شمار می‌آید، می‌توان نتیجه گرفت که استخراج این ارز دیجیتال همراه با هزینه های انرژی هنگفت آن، احتمالا تا مدت‌ها باقی خواهد ماند.

آیا بیت کوین می‌تواند روزی دوستدار محیط زیست شود؟

به طور خلاصه، از آن جایی که فرایند استخراج بیت کوین انرژی بر، رقابتی و مبتنی بر پاداش است، بعید به نظر می‌رسد که این ارز دیجیتال بتواند ردپای انرژی مصرفی بالا و تولید کربن دی اکسید را کاهش دهد؛ چراکه حتی پس از استخراج و دریافت آخرین بیت کوین در سال‌های آتی، شبکه همچنان به مقدار زیادی برق برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها نیاز خواهد داشت.

با توجه به این توضیحات به خوبی می‌توان درک کرد که چرا شرکت تسلا دو ماه پس از انتخاب بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت برای فروش محصولاتش، پذیرش این ارزدیجیتال را به حالت تعلیق در آورد. ایلان ماسک پس از به تعلیق درآوردن بیت کوین اشاره کرد که استفاده از ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت ایده خوبی است و آینده درخشانی در انتظار این صنعت است؛ اما با این حال، استخراج رمزارزها ارزش آلوده کردن محیط زیست را ندارد و به همین دلیل او قصد دارد به دنبال ارزهایی برود که تاثیر ارزهای دیجیتال روی محیط زیست کمتر باشد و آسیبی به محیط زیست وارد نشود.

برای دریافت فایل PDF این مقاله اینجا کلیک کنید