پوزیشن معاملاتی چیست؟

برای آن که یک تریدر بتواند در بازارهای مالی مختلف من جمله بازار ارزهای دیجیتال عملکرد مثبتی از خود نشان دهد، ضرورت دارد که با اصطلاحات مالی و تخصصی موجود در آن حوزه، آشنایی کامل داشته باشد. جالب است بدانید که بازارهای مالی متناسب با موقعیت‌های مختلف و استراتژی‌های خاص تریدرها، مملو از چنین اصطلاحاتی گشته‌اند و یکی از این اصطلاحات مهم، پوزیشن معاملاتی (Trading Position) نام دارد که به فارسی از آن تحت عنوان موقعیتمعاملاتی نیز یاد می‌شود. این اصطلاح که یکی از اصطلاحات مشترک بازارهای مالی به شمار می‌آید، بیانگر نقاط ورود و خروج یک تریدر از معامله بوده و به همین علت به استراتژی معاملاتی نقطه‌ای معروف شده است. ناگفته نماند خود مفهوم پوزیشن معاملاتی به انواعی تقسیم می‌شود که هر کدام از آن‌ها دارای ویژگی‌ها و ریسک‌های مستقل است.

امروزه غالبا بازار ارزهای دیجیتال را با تلاطم و نوسانات قیمتی موجود در آن می‌شناسند و همین مسئله سبب می‌شود تا اهمیت بررسی پوزیشن معاملاتی و اندازه آن بیش از پیش نمایان گردد؛ چراکه با تعیین اندازه پوزیشن معاملاتی است که می‌توان ریسک معاملات را کنترل کرده و بیشترین بازدهی را از انجام معاملات رمزارزی دریافت کرد. با توجه به چنین ضرورتی، ما این مقاله از بلاگ کیف پول من را به بررسی دقیق مفهوم پوزیشن معاملاتی اختصاص داده‌ایم؛ اگر شما هم در این زمینه کنجکاو هستید، تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

آشنایی با مفهوم پوزیشن معاملاتی (Trading Position)

در یک نگاه کلی شاید چنین تصور شود که منظور از پوزیشن معاملاتی، حالتی است که در آن معامله‌گر در یک زمان مشخص، خرید یا فروش یک دارایی را به سود خود می‌بیند؛ اما در یک بررسی دقیق‌تر متوجه این واقعیت خواهیم شد که پوزیشن معاملاتی در واقع یکی از چندین استراتژی‌های مالی موجود در دنیای کریپتوکارنسی بوده که در آن یک معامله‌گر رمزارزی با توجه به ارزش ذاتی یک رمزارز و با هدف کسب سود در بازه‌های طولانی مدت نظیر چند ماه یا کوتاه مدت، آن رمزارز را خریداری می‌کند. غالبا این دسته از تریدرهای رمزارزی، توجهی به نوسانات قیمتی کوتاه مدت نداشته و بر بررسی روند کلی حرکتی رمزارز مورد نظر خویش، تمرکز دارند. به طور کلی پایه و مبنای پوزیشنمعاملاتی در تعیین دقیق و درست نقاط و همچنین زمان ورود و خروج به معامله، خلاصه شده است.

مطلب پیشنهادی:اصطلاحات ارز دیجیتال

در واقع به هنگامی که یک تریدر رمزارزی را خریداری می‌کند، از طریق این سفارش خرید، یک پوزیشن معاملاتی برای خویش اختیار می‌کند و این به معنای آن است که وی انتظار یک پامپ قیمتی را از ارز دیجیتال مورد نظر خویش دارد و بالعکس به هنگامی که معامله‌گری رمزارز خود را به فروش می‌رساند، در این حالت از طریق سفارش فروش، این پوزیشن معاملاتی را از اختیار خود خارج می‌کند و به این ترتیب باز و بسته شدن پوزیشن‌های معاملاتی اتفاق می‌افتد که در ادامه به بررسی تفصیلی این دو مفهوم می‌پردازیم:

پوزیشن گرفتن در معاملات رمزارزی

به طور کلی به هنگامی که یک معامله‌گر یک ارز دیجیتال را از طریق یک سفارش خرید (long) خریداری می‌کند یا حتی زمانی که سفارش فروش استقراضی (Short) را ثبت می‌کند نیز به این معناست که این تریدر یک پوزیشن معاملاتی «باز» کرده و در طرف دیگر ماجرا به هنگامی که این رمزارز فروخته می‌شود، این پوزیشن معاملاتی به حیات خود پایان می‌دهد که از آن تحت عنوان پوزیشن «بسته» یاد می‌شود. بستن پوزیشن معاملاتی می‌تواند به دلایل مختلفی همچون رسیدن به نقطه سود مورد نظر یا حتی به دلیل جلوگیری از ضررهای بیشتر، انجام پذیرد.

انواع پوزیشن معاملاتی

به طور کلی می‌توان مفهوم پوزیشن معاملاتی را به سه نوع اصلی پوزیشن لانگ، شورت و خنثی تقسیم کرد که در ادامه به بررسی تفصیلی آن‌ها می‌پردازیم:

موقعیت معاملاتی کوتاه مدت (Short Position)

پوزیشن شورت که از آن تحت عنوان موقعیت سل (Sell) و فروش نیز یاد می‌شود، در واقع موقعیت و پوزیشنی است که معامله‌گر در آن با شورت کردن معامله و فروش رمزارز خود به دنبال کسب سود از یک روند نزولی بوده و با این کار، رمزارز تحت مالکیت خویش (یا قرضی) را به قیمتی گزاف فروخته و در آینده همان رمزارز را با قیمتی ارزان‌تر خریداری می‌نماید. یکی از اصلی‌ترین استراتژی‌های شورت کردن یک دارایی، استقراض آن دارایی از پلتفرم‌های وام‌دهی دیفای (DeFi) و فروش آن و بازگرداندن ارزش اولیه به هنگامی است که قیمت و ارزش این دارایی تا حد مورد انتظار، کاهش پیدا کرده است. 

مسلما بررسی یک مثال عملی می‌تواند در دستیابی شما به درک بهتر از پوزیشن معاملاتی شورت کمک نماید: تصور کنید که 200 واحد از ارز دیجیتال مشخصی را به ارزش هزار دلار (ارزش هر کوین برابر با 5 دلار) استقراض کرده‌اید و حال متناسب با تحلیل‌های خود، این ارز دیجیتال را به همان قیمت استقراض شده در یک موقعیت شورت فروخته‌اید. پس از فروش این ارز دیجیتال به قیمت اولیه، این رمزارز روند نزولی به خود گرفته و ارزش هر واحد از آن برابر با 3 دلار شده است؛ حال شما به راحتی می‌توانید با پرداخت 600 دلار (به جای 1000 دلار) 200 واحد از این ارز دیجیتال را خریداری کرده و قرض خود را پرداخت کنید و به همین راحتی 400 دلار سود به دست آورید.

موقعیت معاملاتی بلند مدت (Long Position)

منظور از پوزیشن معاملاتی لانگ حالتی است که در آن تریدر یک دارایی یا قراردادی را خریداری کرده و برای طولانی مدت در اختیار می‌گیرد. در این حالت معامله‌گر رمزارزی با هولد طولانی مدت و افزایش قیمت ارز دیجیتال سود به دست می‌آورد و در صورت کاهش ارزش آن نیز ضرر می‌کند. ناگفته نماند که از این پوزیشن معاملاتی تحت عنوان خرید و Buy نیز یاد می‌شود.

موقعیت معاملاتی خنثی (Neutral Position)

به نظر کارشناسان ما در مجموعه کیف پول من، نمی‌توان از وضعیت خنثی به عنوان یک موقعیت معاملاتی یاد کرد؛ چراکه این حالت برابر است با حضور همزمان دو پوزیشن لانگ و شورت در پورتفولیوی معامله‌گر و در واقع نوعی استراتژی برای مدیریت ریسک بوده که به کمک آن می‌توان تا حد قابل توجهی ضرر و زیان‌های احتمالی را کاهش داد.

مطلب پیشنهادی : چگونه یک تریدر موفق شویم ؟

سود و ریسک‌های انواع پوزیشن معاملاتی

سود و ریسک از اجزای لاینفک ترید در دنیای کریپتوکارنسی به شمار می‌روند و به همین علت بررسی این دو پارامتر گفته شده در هریک از پوزیشن‌های معاملاتی معرفی شده می‌تواند دید بهتری را نسبت به آن‌ها در اختیار شما قرار دهد. به طور کلی اگر قصد کسب سود از پوزیشن معاملاتی لانگ و شورت را دارید، باید بدانید که مهم‌ترین عامل دخیل در چنین امری، تحلیل تکنیکال خواهد بود! چراکه همان طور که گفته شد، این دو موقعیت معاملاتی بیش از هر چیز دیگری به روند حرکتی ارزش دارایی مورد نظر بستگی دارند و به همین علت به هنگام ورود به پوزیشنمعاملاتی لانگ یا شورت حتما باید به نتایج تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال توجه کافی داشته باشید.

اما در موقعیت خنثی، روند صعودی و نزولی بازار چندان نمی‌تواند عاملی دخیل در سودرسانی به شما تلقی گردد، بلکه در چنین موقعیتی پارامترهای فرعی همچون نرخ بهره بانک‌های مرکزی یا حتی نرخ‌های مبادله تعیین کننده سود شما خواهد بود و دقیقا به همین علت است که موقعیت خنثی را می‌توان یک حاشیه امن برای تریدرهای کم تجربه به شمار آورد؛ چراکه در این حالت شما هیچگونه نگرانی خاصی از جهت حرکتی بازار نخواهید داشت. البته لازم به ذکر است که این کاهش ریسک همراه با کاهش احتمال کسب سودهای نجومی همراه خواهد بود.

این پوزیشن‌های معاملاتی دارای ریسک‌هایی هم هستند که به هنگام ورود به آن‌ها حتما باید به این ریسک‌ها توجه کافی داشته باشید تا متحمل ضررهای هنگفت نشوید. به طور کلی ریسک پوزیشن معاملاتی شورت در افزایش قیمت رمزارز مورد نظر و ریسک پوزیشن معاملاتی لانگ در کاهش قیمت این رمزارز خلاصه شده است. تصور کنید که 200 واحد از ارز دیجیتالی را به ارزش 2000 دلار استقراض کرده و در یک پوزیشن معاملاتی شورت فروخته‌اید، حال به جای روند حرکت کاهشی، ارزش این رمزارز دو برابر شده و شما باید 200 واحد از این ارزهای دیجیتالی را به ارزش 4000 دلار برگردانید که طبیعتا چنین مسئله‌ای به معنای تحمیل ضرر هنگفت به شما محسوب خواهد شد؛ بنابراین، برای کاهش این ریسک‌های معاملاتی ضرورت دارد که حتما قبل از ورود به چنین پوزیشن‌هایی، به نتایج حاصل از تحلیل فاندامنتال و تکنیکال توجه کنید.

مطلب پیشنهادی : مقایسه تحلیل فاندامنتال و تکنیکال

نحوه انتخاب پوزیشن معاملاتی با انجام تحلیل تکنیکال

همان طور که از مطالب فوق برمی‌‌آید، پوزیشن معاملاتی شورت برای زمانی که بازاردر یک روند نزولی بوده و پوزیشن معاملاتی لانگ برای زمانی که بازار روند صعودی به خود گرفته است، مناسب خواهد بود؛ بنابراین به هنگامی که بازار به حالت اشباع روند صعودی رسیده و به دنبال اصلاح احتمالی است، بروز حالت عدم موفقیت در شکستن سطح مقاومتی و منفی شدن احساسات بازار می‌تواند منطقی‌ترین موقعیت برای انتخاب پوزیشن معاملاتی شورت باشد و عکس موارد گفته شده از وقوع یک رالی احتمالی گرفته تا حاکم شدن احساسات مثبت نسبت به بازار می‌تواند سیگنال خوبی برای باز کردن پوزیشن معاملاتی لانگ باشد.

از مهم‌ترین الگوهای نموداری روزانه وضعیت نزولی که بیانگر زمان مناسب برای باز کردن پوزیشن معاملاتی شورت هستند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  Gravestone Doji
•  Double Tops
•  Shooting Star
•  Triple Tops
•  Head and shoulders
•  Hanging Man

و از الگوهای بیانگر سیگنال مثبت مناسب برای باز کرد موقعیت معاملاتی لانگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  کندل استیک‌های گاوی مثل Dragonfly Doji
•  Double Bottoms
•  Hammer
•  Ascending Triangle
•  Inverse Head and Shoulders

انواع پوزیشن معاملاتی؛ یکی از روش‌های کسب سود از بازار رمزارزی

عموما معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال انجام می‌گیرند، در قالب یکی از انواع پوزیشن‌های معاملاتی لانگ، شورت و خنثی صورت می‌گیرند و به طور کلی در استراتژی پوزیشن معاملاتی ما با تعیین زمان و مقدار خرید و فروش یک ارز دیجیتال سروکار خواهیم داشت و با توجه به اهمیت این مسئله ما این مقاله از بلاگ کیف پول من را به بررسی دقیق مفهوم پوزیشن معاملاتی اختصاص دادیم و همان طور که در مطالب فوق مشاهده کردید، به هنگامی که بازار سیر صعودی به خود گرفته و تریدرها احساس می‌کنند که هولد ارزهای دیجیتال می‌تواند سود بیشتری را عاید آن‌ها کند، در این حالت به سراغ پوزیشن معاملاتی لانگ می‌روند و بالعکس به هنگامی که بازار روند نزولی به خود گرفته، بهترین پوزیشن معاملاتی برای این حالت، پوزیشن شورت خواهد بود که سبب می‌شود تریدرها از وضعیت نزولی بازار نیز سودهای خوبی به دست آورند.

البته لازم به ذکر است که کلیه این پوزیشن‌ها به روند حرکتی بازار گره خورده است و برای آن که به دلیل تغییرات ناگهانی روند بازار دچار ضرر نشوید، به شما توصیه می‌کنیم که حتما قبل از انتخاب یک پوزیشن معاملاتی، توجه کافی به نتایج تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال داشته باشید. ناگفته نماند که اگر در ارتباط با مفهوم پوزیشن معاملاتی سوالی دارید که در این مقاله به آن اشاره نشده است، می‌توانید سوال خود را در بخش نظرات مطرح کنید تا کارشناسان ما در اسرع وقت به سوال شما پاسخ دهند.

برای دریافت فایل PDF این مقاله اینجا کلیک کنید